Eerste dagen

Lieve lezers,

Vanuit een internetcafe in Granada schrijf ik mijn eerste blog. Ik ben net terug van een bezoek aan twee musea. Het waren activiteiten vanuit de school waar ik Spaans leer. Vanochtend heb ik mijn eerste les gehad. Ik kan nu nog niet zo heel veel Spaans maar ik hoop dat het na 2 weken beter is. Het is in ieder geval heel leuk om te leren!

Hierbij een verslag van de afgelopen dagen.

In korte tijd al zoveel indrukken opgedaan van de stad, de mensen en de taal. Mijn vlucht verliep heel soepel, alleen was er in het vliegtuig naar Panama geen tijdsaanduiding. Na een paar uur vliegen wilde ik toch graag weten hoe lang het nog duurde. Het was mijn eerste besef dat ik vanaf nu voor een half jaar, tijd ga ervaren zoals het voelt en niet zoals het is.

Ik kwam een uur eerder aan op Panama city. De tijd een beetje uitgezeten en toen de vlucht naar Managua. Bij de douane in Managua sprak een Amerikaan mij aan om mijn gave sneakers, deze hadden ze daar nog niet. Haha. Het vooroordeel dat Amerikanen als een malle het land doorkruisen werd bevestigd. Hij zou maar 3 dagen in Nicaragua zijn. Wel moet ik erbij zeggen dat hij maar 2 weken had om te reizen.

Vervolgens liep ik naar de plek waar ik hopelijk mijn backpack zou zien. Eerst werd ik overvallen met mannen die vroegen of ze konden helpen met dragen. Begreep ik uiteindelijk. Gelijk werd me duidelijk dat ik op mijn strepen moest staan. Met backpack en mezelf liep ik verder en wat was ik blij toen ik een man zag met mijn naam. De taxi rit naar mijn hostel was zo'n gek gevoel. Eerst door de sloppenwijken en af en toe zag ik natuur. Aangekomen bij mijn hostel werd ik gelijk geconfronteerd met mijn minimale niveau Spaans. Uiteindelijk bleek dat ik was overgeplaatst naar dit hostel. Nu heb ik een kamer met eigen badkamer.Heerlijk! Vrij snel ben ik gaan slapen.

De volgende ochtend aan het ontbijt dacht ik daar zit ik dan. Gelukkig kwamen er 2 meisjes aan uit Duitsland. Zij zouden mij de school laten zien. Zo gezegd zo gedaan. Daarna zijn we een beetje door de stad gelopen. Was leuk!

's Middags in het hostel rustig aangedaan en er bleken andere Nederlanders te zitten. Die avond ben ik met mijn hostmam en de twee Duitse meisjes die ook 'intern' zitten naar een zumba les gegaan. Was heel erg leuk!

Inmiddels was het vrijdag. De eigenaresse van de Spaanse school liet me de stad zien, was heel leuk. En met haar heb ik over van alles gekletst. Die middag ging ik met een groep Nederlanders naar het zwembad. 's Avonds met elkaar gegeten en wezen stappen! Was een goed begin van het weekend!

Het weekend zelf liep anders dan gepland en voelde ik me niet helemaal fijn. Van het weekend was ik op een trip naar een bepaald soort bron met natuurwater. Twee Duitse meisjes uit het hostel gingen daar heen en ik had nog plannen dus dit leek me wel wat. Ik bleek als enige Nederlander mee te zijn met uiteindelijk nog 6 Duitsers. Mijn Duits is niet super en zij vervielen gauw in hun eigen taal. Heimwee staat en valt voor mij denk ik toch met de mensen waarmee ik ben. Het hostel waar we sliepen was gelegen in de jungle en heette niets voor niets treehouse. We kwamen al vroeg in de middag aan en we zouden pas 's avonds naar die bron gaan. Er was niet veel te doen dus daar lag ik dan in een hangmat. Een enorm heimwee gevoel kwam dus op. Voor mij was het een beetje dubbel om daar te zijn. Waar ik kijken kon zag ik bomen en was het uitzicht prachtig (later nog apen gezien!!) maar het liefst deelde ik dat met Nederland. Ik was dan ook blij toen ik weer in Granada was. Al was de trip in de avond wel een avontuur: enorme hobbelwegen, afgelegen van de stad, een prachtige sterrenhemel en de eigenaren wisten ook niet meer precies waar het was. Haha. Maar uiteindelijk konden we een lekkere duik nemen, helaas niet kunnen zien in wat precies omdat het al zo donker was.

Het voelt in ieder geval goed dat ik vandaag begonnen ben met mijn cursus Spaans en ik elke middag iets ga doen. Ja het zou wat zijn om niets te hoeven he. Ik heb niet heel veel tijd in Nicaragua dus komende dagen ga ik bekijken wat ik wil zien en wanneer dat kan. Ik heb in ieder geval begrepen dat Costa Rica ook echt prachtig is dus ik verheug me ook op de reis samen met Eline!

Verder ga ik deze blog een beetje uitvinden (had eerst een andere maar die snapte ik al helemaal niet haha). Ik weet niet of het nu al lukt om foto's te plaatsen maar dat volgt dan gauw!

Heel veel liefs,

Mathilde